woensdag, 04 oktober 2023 14:49

Onderzoek Commissaris van de Koning John Berends

Vrz,
op 6 februari 2019 werd onder luid gejubel van het overgrote deel van Provincie John Berends binnen gehaald als nieuwe Commissaris van de Koning. Werkelijk alles werd letterlijk en figuurlijk van stal gehaald. Buiten werd hij verwelkomt door het Arnhemse trompetterkorps van stal Mansour, binnen wachtte hem een rode loper en applaus van toegestroomde bestuurders én provinciemedewerkers.

Wat ooit een warm bad was werd een koude douche.
Zo ziet u maar het kan verkeren.
Ja, de Commissaris heeft een sterke eigen mening waarmee hij stevig uit de hoek kan komen.
Maar ja daar kennen wij er meer van.
Ja, hij heeft een authentieke persoonlijkheid en dat laatste wordt steeds minder gewaardeerd.

Er is een maatschappelijke beweging gaande waarin steeds meer besloten wordt op basis van emoties dan op feiten. En conformeer je je niet aan het mainstream denken, dan kan je zo maar gecanceld worden.
Over het algemeen zijn ambtenaren welwillende, loyale, hardwerkende mensen.
Maar wat de Gelderlander schrijft vind ik zorgelijk. Ik citeer:"Als een ambtenaar al eens voorstelt de commissaris ergens bij te vragen, is er bijna altijd wel iemand die zegt: laten we dat maar niet doen. ,,Niemand is positief over hem, hij wordt geduld’’, zo klinkt het uit de mond van een ambtenaar.", einde citaat.
Als deze berichtgeving juist is dan is dit gewoon ondermijning door het ambtelijk apparaat. Het gaat er namelijk niet om of je positief of negatief bent over een persoon. Een ambtenaar dient neutraal te zijn.
Of geeft de Gelderlander hier een klein groepje een groot podium? In beide gevallen wordt hier niet alleen de Commissaris beschadigd maar óók de ambtenaren.

Terwijl de mens een sociaal wezen is, laten wij ons steeds meer wegdrukken in een angstig isolement.
Een uitgestoken hand kan ervaren worden als bedreigend.
Jongens en meisjes, meneer of mevrouw kan beledigend worden opgevat.
Nodig je tijdens Corona Ronnie Tober uit in het provinciehuis omdat je er van overtuigd bent dat het hartstikke veilig is, dan kan dat zo maar bedreigend overkomen voor mensen die thuis werken.
Zo heeft iedereen zijn eigen belevingswereld. Dat is niet erg, zolang die persoonlijke belevingswereld maar niet leidend wordt voor het nemen van besluiten.

Vrz, zover ik weet zijn er zijn geen officiële klachten ingediend tegen de Commissaris.
In de aangeleverde stukken vanuit de provincie is óók geen direct verband te leggen tussen grensoverschrijdend gedrag en de Commissaris.
Er ligt wel een verklaring van de provincie dat de afgetreden directeur het zich persoonlijk aantrekt dat zij haar medewerkers geen veilige werkomgeving heeft kunnen bieden, ondanks haar uiterste inspanningen. Ik wil hier niet verder op ingaan, daar dit de taak is van gedeputeerde Drenth.
Wel zijn er anonieme meldingen van ambtenaren.
Wel heeft De Gelderlander een anonieme brief ontvangen waarin twee ambtenaren spreken over ongewenste omgangsvormen, angst op de burelen van het provinciehuis en huilende medewerkers die zich melden bij de OR. Het is te begrijpen dat de OR met deze meldingen aan de slag gaat.
De OR heeft dan ook de Provinciale Staten een brief gestuurd. Maar die gaat niet specifiek over de Commissaris. De brief gaat wel over sociale onveiligheid op de werkvloer.
Hier in staat letterlijk , ik citeer: "Sociale onveiligheid gaat niet zozeer over aantallen meldingen of
feiten, maar over cultuur, normen van omgaan met elkaar, en risico’s die we lopen bij gebrek aan
loyale tegenspraak", einde citaat.
Deze stelling is levensgevaarlijke omdat deze op diverse wijzen geïnterpreteerd kan worden.

Opvallend is dat de evaluatieverslagen omtrent het functioneren van de Commissaris, die ieder jaar verzonden worden naar het Ministerie van Binnenlandse Zaken, daar geen bel heeft doen rinkelen.
Kennelijk stonden er geen alarmerende zaken in.
En tóch heeft Minister de Jonge al wél razendsnel een kandidaat op het oog als waarnemer. De Minister heeft aangegeven op zo kort mogelijke termijn’ met een naam komen.

Vrz, ik rond af.
Gisteren lag de voorzitter van de Eerste Kamer onder vuur. Er waren geen officiële klachten. Vandaag is het de Commissaris. Er zijn geen officiële klachten. En wie wordt er morgen zonder officiële klachten voor de bus gegooid?
Wordt die cancel cultuur een wapen om je politieke tegenstander te intimideren of erger nog uit te schakelen?
Het hele gedoe doet mij denken aan een uitspraak van Franklin Roosevelt:
"In de politiek gebeurt niets per toeval. En als het gebeurt, reken maar dat het gepland was."

374 keer gelezen
Meer in deze categorie: « Najaarsnota 2023